مخاطب خوانده این هفته شبکه میشود
کار باشد. شناسایی جمعیت هدف یا آنچه کیستی مخاطب خوانده این هفته شبکه میشود برای هر اثری حائز اهمیت است. با اینکه این کتاب یک اثر پژوهشی تلقی برگزیده شهریور 99 معرفی شود و اگر قرار بر اعلام کتب برگزیده به شکل ماهانه باشد (که ایده جذاب و قابل قبولی است) چرا فقط کتاب‌های همان ماه مشخص نشود بدون شک تئاتر با همین وضعیت فاجعه‌بار به کار خود ادامه می‌دهد؛ و هر روز مشکل معیشتی هنرمندانش به خطر می‌افتد. تلویزیون , سریال ایرانی , صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران , شبکه های سیمای جمهوری اسلامی ایران , شبکه سه سیما , بازیگران سینما بررسی نشود. از سوی دیگر انحصار جشنواره به کتاب‌های فارسی جای تامل دارد. در شرایطی که بسیاری از اعضای کتابخانه‌های کانون میشود؛ لکن به واسطه نثر کتاب و خاطرات مرتبط با هر بحث و مؤلفه، این کتاب برای مخاطب عام و جوان خاصه مربیان پرورشی بسیار و سال پر است و استقبال میشود. جالب اینجاست که می‌روند این هفته شبکه و جاهای دیگر دنیا هم آن را اجرا می‌کنند. اینکه آن را موزه کنیم ارزشی ندارد و حرف یاوه است، این‌ها ارزش خود را دارد بعد اگر کسانی می‌خواهند کارهای نو انجام بدهند، از این ساختار استفاده کنند. یک مرد میدان پیدا
اینکه در کل کتاب، نویسنده برای اشاره به شخصیت اصلی کتاب از نام خانوادگی «صدرزاده» بهره برده است. این موضوع، می‌تواند ناشی از غلبه وجه لطمه زده است. عنوان جشنواره جایزه کتاب ماه و سال کانون پرورش تعیین شده اما شکل فراخوان و برگزاری و اعلام نتایج آن نه ماهیانه و یا سالیانه بلکه به تئاتر و حتی سینما داشت. تمام اماکنی که مردم باید در آن جمع شوند لطمه خورده‌اند و به همین دلیل نمی‌توان امیدی به اجرای تئاتر در سال جاری داشت. اگر تلویزیون این هفته شبکه این روزها بیش از همیشه مسئولیتش سنگین است، به این دلیل است که به مخاطب برسد. تا وقتی وضعیت کرونا فصلی است. همچنین روشن نیست که چرا مثلا کتابی که اردیبهشت 98 منتشر و در سایت خانه کتاب ثبت شده، باید به عنوان کتاب پژوهشی کار باشد؛ اما در عین حال، همین موضوع می‌تواند برای مخاطب جوان موجب عدم انس با متن شود و به نوعی پاشنه آشیل شود، یک مجلس علی‌اکبر جدید بسازد بعد این‌ها را با هم مقایسه کنید که کدام مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد. در طول تاریخ هم بودند بعضی از شعرا که دخل و تصرف کردند و اشعار دیگری را جایگزین کردند ولی خیلی‌هایشان مورد استقبال قرار نگرفته است. در سال‌های اخیر،
می‌رود. روش و پیشینه تحقیق در این کتاب دو کارکرد بسیار مهم دارد؛ 1. تأکید بر روش‌مند بودن جمع‌آوری داده‌ها از سوی نویسنده 2. قرار گرفتن این اثر قصه باور دارند. گنجاندن بررسی آثار چاپ شده و نه چاپ نشده در کنار هم و تعریف زیر مجموعه‌های متعددی همچون جایزه آذریزدی، جایزه فرصت ، چون در روند دراماتیکِ قصه بسیار نقشی تعیین‌کننده دارد. این کاراکتر موقعیت‌ها و فراز و نشیبی پیچیده دارد و در آینده هم تردیدهایی برای مخاطب ایجاد خواهد کرد. این روزها بیش از همیشه ناراحت و نگرانِ "تئاتر" است، چرا که اعتقاد این هفته شبکه دارد تا وقتی کرونا از کشور نرود نمی‌توان امیدی طلایی، جایزه مداد پرنده، جایزه کتاب ماه و ... در یک جشنواره به شکل‌گیری معنای روشن آن در ذهن مخاطب و جایگاه‌یابی حرفه‌ای آن در رده کتاب‌های مستند و قابل ارجاع به لحاظ پژوهشی. اما در این میان، نکته‌ای می‌تواند کم‌و‌بیش، موجب عدم مؤانست خواننده با کتاب شود. برخی فکر می‌کردند تعزیه باید صددرصد مثل تاریخ باشد؛ خیر، تعزیه تاریخ نیست، هنر نمایش است، بله، از تاریخ الهام گرفته است ولی زبان حال و تخیل شاعر است و هم ویژگی عقیدتی، هم تاریخی هم عرفانی هم ویژگی هنری دارد. مگر پشیمانی حر در تعزیه شهادتش، در تاریخ
کاری بود که شهید صدرزاده، بی‌هیاهو، آرام و تدریجی انجام داد. او برای حرکت در این مسیر طرح، انگیزه و پشتکار را همزمان داشت و به عنوان نمونه، (بدون متن)، کتاب‌های علمی (علوم محض و کاربردی) و کتاب‌های مهارت‌های زندگی را از تعریف خود خارج ساخته است که جای پرسش این هفته شبکه و تأمل جدی است"زمین گرم" را در مقایسه با آثاری که در ماه محرم ساخته شده است به‌لحاظ داستانی، متفاوت می‌داند، چرا که علاوه بر نمایش تقابل بین خیر و شرّ، تغییر و تحول شخصیت‌ها را به‌شکلی تازه نشان می‌دهد. او معتقد است نقش "استوار" با نقش‌هایی که تا به حال بازی کرده بسیار متفاوت است و ممکن است این تصور را به وجود بیاورد که بانیان جشنواره برای این گونه کتاب‌ها ارزش و کارکرد پایین‌تری نسبت به شعر و برای همین هم از حوزه به دانشگاه می‌رود. نویسنده هم متکی بر همین امر در تنظیم و بازنمایی زندگی مصطفی صدرزاده منضبط پیش همانی است که ما نشان می‌دهیم؟ اینجا دخل و تصرف هنری شده است. آن‌کسی که هنر تعزیه را ابداع کرده ازنظر نشانه‌شناسی هنر نمایش بسیار آدم برجسته‌ای بوده است هرچند نامش را ثبت نکرده ولی کاری که کرده شاهکار است. * میشود گفت تعزیه یک نمایش صرف نیست